Αυτό φάνηκε για άλλη μια φορά στο φιλόξενο νησί τους μετά από μια αποχή τουλάχιστον 8 ετών λόγο δυσκολιών αλλά πάντα με την φλόγα μέσα τους θεωρώντας ως χρέος  απέναντι στην αθλητική κοινωνία και όχι μόνο. Το πάθος και η καθαρή αγάπη τους σε αυτό φαίνεται και φάνηκε αυτές τις ημέρες που μας δόθηκε η δυνατότητα και η ευκαιρία να ζήσουμε μοναδικές οικογενειακές ξεχωριστές στιγμές. Στιγμές απερίγραπτης συγκίνησης που κάποτε πριν μερικά χρόνια που ήμασταν και λιγοστοί με τέτοια ενδιαφέροντα δρομικά η συνάντηση μας ήταν το καλοκαίρι στην Παρο για να κάνουμε όλοι μαζί τον  γύρο του νησιού. Χωρίς ανταγωνισμό χωρίς χρόνους, χωρίς ρολόγια, χωρίς διακρίσεις, χωρίς βοηθήματα χημικά, αλλά με την ψυχή μας την αγάπη μας σε αυτά τα φιλαράκια από το όμορφο νησί των Κυκλάδων και τι άλλο την χαρά  και την ανυπομονησία να βρεθούμε όλοι μαζί και να μοιραστούμε την χαρά μας και τις μοναδικές στιγμές μας. Με αυτά τα αγνά συναισθήματα μας έδιναν την απόλαυση και την δύναμη να βρεθούμε τον Ιούνιο στην αγαπημένη μας Παρο έστω και αυτοί οι λίγοι και εκλεκτοί φίλοι. Σήμερα στις δύσκολες εποχές που διανύουμε βάλλοντας καθημερινά από πολλά προβλήματα, υπάρχουν και θα υπάρχουν πιστεύοντας και μελλοντικά άνθρωποι με τέτοιες πρωτοβουλίες και διάθεση προσφοράς χωρίς οικονομικά η προσωπικά οφέλη, αλλά μόνο ως Απόστολοι και συνεχιστές διαφυλάσσοντας ως κόρη οφθαλμού και μεταδίδοντας αυτό που αγαπάνε και μεταδίδουν στις επόμενες γενεές, τι άλλο από τον αθλητισμό και πολιτισμό μας. Εμείς όλοι οφείλουμε να στηρίζουμε και να βοηθάμε,και θα το στηρίζουμε  ο κάθε ένας με τις δυνατότητες του αυτές τις ενέργειες έτσι ώστε να διατηρηθούν και να κρατηθούν ζωντανά  για τις επόμενες γενεές μας. Είναι υποχρέωση μας απέναντι σας και απέναντι μας. Οι αγαπητοί μας συναθλητές  και φίλοι του Τελμησσού έζησαν ξεχωριστές στιγμές με την συμμετοχή τους αυτή. Στιγμές ξεχωριστές ατομικές βάζοντας στόχους, ξεπερνώντας τα όρια, απολαμβάνοντας τις μυρωδιές τις  εικόνες  και την αύρα των Κυκλάδων, ζώντας ο κάθε ένας διαφορετικά συναισθήματα, ξεχνώντας τον πόνο και την κούραση, με μόνο στόχο τι άλλο τον τερματισμό. Αλλά και σε αυτούς που για κάποιο λόγο δεν τα κατάφεραν να φτάσουν στην ανοιχτή και ζεστή  αγκαλιά του τερματισμού. Όλοι σε έναν αγώνα υπεραπόστασης είναι νικητές. Η υπέρβαση σε μια τέτοια προσπάθεια και συμμετοχή είναι  ιδιαίτερη και μοναδική, τα συναισθήματα απερίγραπτα ξεχωριστά, μοναδικά, ασύλληπτα. Και ιδιαίτερα εάν έχεις ζήσει και παλαιότερα τέτοιες στιγμές με αγαπημένα σου πρόσωπα αλλά και εάν είναι και η πρώτη σου φορά  και την ζεις διαφορετικά με την δική σου ιδιαιτερότητα. Μοναδικές στιγμές! Για όλα τα παιδιά του Τελμησσου και όχι μόνο. Ο κάθε ένας με τον δικό του τρόπο με την δική του δύναμη με τους δικούς του στόχους. Δύναμη ψυχής σε κάθε βήμα με διαφορετικές στιγμές. Τι να πούμε για το Ηρακλή μας που δεν θα μπορούσαμε να μην τον έχουμε μαζί μας και για να μην ξεχνιόμαστε ο Ηρακλής Βασιλειάδης πριν 8 χρόνια είχε τερματίσει τον Γύρο τις Παρου και μάλιστα εντός χρονικών ορίων ακμαιότατος. Τώρα φυσικά το επιχείρησε και ως ο μεγαλύτερος ηλικιακά φτάνοντας σχεδόν μέχρι τα 20χλμ. Σημασία έχει η αγάπη του και η παρουσία του για άλλη μια φορά στον Γύρο τις Πάρου  περιμένοντας από λεπτό προς λεπτό να ξανά συναντήσει όλους τους παλιούς φίλους του στο φιλόξενο νησί. Τι να πούμε για τον αγαπητό μας φίλο  συναθλητή τον Πανταζή Βασταρδή βάζοντας στόχους ξεπερνώντας τις δυσκολίες αλλά με την δύναμη της ψυχής την αγάπη για αυτό που ζει σε κάθε στιγμή με την αγνή του πάντα πρόθεση τερματίζοντας χέρι χέρι με τον αγαπητό μας Στέλιο Σαφρά έμπειρο πλέον υπερμαραθωνοδρόμο συμμετέχοντας  και τερματίζοντας άλλη μια υπερμαραθώνια διαδρομή βοηθώντας ο ένας τον άλλον με αγάπη και όλο τον σεβασμό, τι να πούμε για την δύναμη ψυχής των αγαπητών μας συναθλητών Γιάννη Μόσχου και Αλέξανδρου Παρίση που ο Αλέξανδρος για πρώτη φορά μετά από αποχή πολλών ετών από τον δρομικό χώρο επανήλθε δυνατός δυναμικός με θέληση  και προ πάντων ταπεινότητα που τον διακρίνει, να τερματίσουν μαζί με τον αγαπητό σε όλους μας Γιάννη Μόσχο έναν αθλητή που έχει αποδείξει σε όλους μας και σε όλες μας αυτά τα τελευταία χρόνια που ασχολείται ενεργά στον χώρο μας ως αθλητής αλλά και ως εθελοντής την καθαρότητα ψυχής την δύναμη του ξεπερνώντας τα όρια του σε κάθε αγώνα μικρο η μεγαλύτερο, τι ποιο όμορφο να τερματίσουν μαζί χέρι με χέρι σε αυτό τον διαφορετικό αγώνα δρόμου. Αλλά σε αγώνες τέτοιους δεν μετράει μόνο ο τερματισμός  η θέση και ο χρόνος μετράει και η προσπάθεια  από αγαπητούς φίλους που για κάποιο λόγο δεν τερμάτισαν ενώ έχουν τερματίσει σε πολλούς άλλους παρόμοιους αγώνες και δεν είναι άλλοι από τον αγαπητό μας Φάνη Βορεινακη που έχει αποδείξει πολλές φορές σε πολλούς αγώνες την δύναμη και το πείσμα του αλλά προ πάντων την αγάπη του για αυτό που κάνει και το απολαμβάνει πάντα ξεχωριστά. Το ίδιο φυσικά και για τους αγαπητούς μας Ντίνο Δωδη και Ρένα Ιορδανου απολαμβάνοντας για άλλη μια φορά ο Ντίνος την Παρο φέρνοντας στο μυαλό του απερίγραπτες παλιές αναμνήσεις από το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά και την σύζυγο του την Ρένα Ιορδάνου που μαζί του έχει τερματίσει πολλούς αγώνες δρόμου μικρών και μεγάλων αποστάσεων. Είναι πολύ συγκινητικό ένα ζευγάρι να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και να ζουν την κάθε δρομική στιγμή διαφορετικά και ξεχωριστά. Το ίδιο θα λέγαμε και για την αγαπητή μας Μαρία Φαράντου και τον σύζυγο της τον φίλο  μας τον Αντώνη Φαράντο που δεν θα μπορούσαν να μην είναι παρόντες για άλλη μια φορά στην όμορφη Πάρο , απολαμβάνοντας ο κάθε ένας ξεχωριστά με την δική του δύναμη την διαδρομή. Τι να πω αγαπημένοι μου συναθλητές και φίλοι , το μόνο που θα ήθελα να σας πω είναι ένα μεγάλο μπράβο, ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ, να είστε πάντα υγιείς, δυνατοί, με διάθεση και αγάπη σε αυτό που σας ευχαριστεί, και φυσικά με όρεξη για την συνέχεια!

Με απεριόριστη εκτίμηση και όλο τον σεβασμό.
Βλάσης Καραβασίλης.