70 Χρόνια από την Σφαγή.Εδώ ναι το πικρό χώμα του Διστομου ω συ διαβάτη όπου πάτησες να προσέχεις Εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου κι απ τη θυσία και απ τη σκληρότητα του ανθρώπου.
Εδώ μια στήλη απλή μαρμάρινη όλη κι όλη με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει λυγμό- λυγμό, σκαλί -σκαλί, μέγιστη σκάλα. Γιάννης Ρίτσος. Αυτά είναι τα λόγια του μεγάλου Γιάννη Ρίτσου που έγραψε και διάβασε για το Μαρτυρικό Δίστομο που στις 10 Ιουνίου 1944, 218 αθώοι Διστομιτες έπεσαν θύματα της ναζιστικής θηριωδίας.Εκδηλώσεις Μνήμης και Τιμής για τα 70 χρόνια από την απάνθρωπη δολοφονία στους πατριώτες μας,διοργανώνει ο Δήμος Δίστομου-Αραχωβας- Αντικυρας. Τα λόγια μας είναι πολύ λίγα σε αυτά όλα που πέρασαν οι πρόγονοι μας. Φτάνει πια!!! Δεν θέλουμε άλλη κατοχή. Η Ελλάδα μας είναι και θα είναι πάντα Ελεύθερη!! Δεν τους έφτασαν τόσα κλεμμένα και ματωμένα που πήρανε. Τι θέλουν πάλι? Θέλουν να μας τα πάρουν ξανά πάλι όλα? ΟΧΙ!! Δεν θα τους περάσει αυτό που θέλουν και επιδιώκουν. Πότε θα μας τα γυρίσουν πίσω? Με τις αποζημιώσεις τι γίνεται? Πόνο και μόνο Πόνο η Πατρίδα μας.Βρέθηκε ένας και μονο ενας ΗΡΩΑΣ μετά από 70 χρόνια σε ηλικία 93 ετών για να έρθει για ακόμη μια φορά πρόσωπο με πρόσωπο απέναντι στην ΝεοΓερμανικη Κατοχή! Μάλλον μόνο ,και μόνο αυτός είναι πραγματικά Έλληνας, που δεν δίστασε πριν 70 χρόνια να κατεβάσει την Ναζιστική σημαία από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.Πρέπει επιτέλους να σταθούμε λίγο στο ύψος μας. Δίστομο- Καλάβρυτα- Κομμένο Άρτας- Αμαρι Ρεθύμνου- Σφακιά- και πόσες άλλες πληγομενες και βαθιά ματομενες πόλεις και χωριά έχουν πονέσει και καταστραφεί από την Γερμανική Κατοχή? ΑΜΕΤΡΙΤΕΣ και ΑΜΕΤΡΗΤΑ που δεν γνωρίζουμε. Τι κατάφεραν λοιπόν? Τίποτα, μόνο μας άφησαν δυστυχία φτώχεια πόνο και αγιάτρευτες πληγές. Αυτά μήπως επιθυμούν να μας ξανακάνουν με άλλο τρόπο ποιο μαλακό και διπλωματικό οι φίλοι μας οι Γερμανοί? Μήπως θα έπρεπε λίγο παραπάνω να σκεφτούμε και να προβληματισθούμε? Καλό όμως είναι και να θυμόμαστε αλλά και να τιμάμε όσο το δυνατόν με την παρουσία μας ο καθ ένας από την πλευρά του και όπως μπορεί, με την συμμετοχή του σε εκδηλώσεις Μνήμης και Τιμής, όπως και στην συγκεκριμένη στο Μαρτυρικό Δίστομο. Για άλλη μια φορά αθλητές τίμησαν με την παρουσία τους και με την συμμετοχή τους τον 30ο Αγώνα Δρόμου Θυσίας απόστασης 11χλμ, με εκκίνηση το μνημείο Καρακολυθος και τερματισμό την πλατεία Δίστομου. Στον συγκεκριμένο αγώνα όλοι που συμμετέχουν είναι ΝΙΚΗΤΕΣ. Ει ναι αγώνας τιμής και μνήμης και μονό και μόνο η παρουσία και ο τερματισμός είναι πολύ σημαντικό. Στον φετινό αγώνα οι συμμετέχοντες ήταν περίπου 180 αθλητές και φίλοι που συμμετείχαν και διάνυσαν την απόσταση των 11,200μ για την ακρίβεια ενός αρκετά δύσκολου αγώνα. Όμως είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε και να υποφέρουμε όσοι συμμετείχαμε, απέναντι στον μεγάλο πόνο των πατριωτων μας Εμείς όλοι μας οι συναθλητές και συμμετέχοντες όπως και κάθε χρόνο μετά το πέρας των εκδηλώσεων του Δρόμου Θυσίας οφείλουμε όπως και κάθε χρόνο να κάνουμε την καθιερωμένη κατάθεση στεφάνων στο Μαυσωλείο που βρίσκετε εκεί ψιλά στο βουνό του χωριού. Κατάθεση στεφάνων από τους Συλλόγους και τα αδελφά σωματεία σαν τον ελάχιστο φόρο τιμής απέναντι στους αδικοχαμένους μας νεκρούς. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν, ας δίνουμε το παρόν σε αυτούς τους αγώνες. Το οφείλουμε απέναντι στον πονεμένο μας Λαό. Παρόν για άλλη μια χρονιά και ο Τελμησσος στον αγώνα τιμής και μνήμης με την παρουσία των Βλάση Καραβασιλη, Στελιο Σαφρα, Κωνσταντινο Σταθη, Ηρακλη Βασιλιαδη, Ηλια Ταμπιτσικα απο την Δεσφινα, Μαρια Μαργαριτη, και Μαρια Τουρκαντωνη.
